3 weken Colombo

Het weekend was erg leuk. Op zaterdagochtend zijn we richting Galle vertrokken, een plaats in het zuiden van Sri Lanka. Hier hebben we rondom de Dutch Fort gelopen, waar je erg mooie uitzichtpunten hebt. Daar hebben we nog 1,5 uur aan het strand gelegen, waar het echt bloedheet was, maar gelukkig heb ik op tijd de schaduw opgezocht. Bij een Indiaas restaurantje hebben we wat gegeten en zijn toen doorgereden naar Udawalawe.

Over dit ritje hebben we ongeveer 3 uur gedaan. Eenmaal aangekomen bij het hotel, zagen we de leuke huisjes waar we in sliepen, met daar tegenover een mooi zwembad, waar we uiteraard even lekker hebben gezwommen en een aantal van ons een biertje hebben gedronken. We hebben in het restaurant van het hotel wat gegeten. Echt letterlijk ieder drankje werd één voor één gehaald en het eten duurde ook lang, voordat het er was, maar het was in ieder geval lekker. We zijn vroeg naar bed gaan, aangezien we om 05.00u op moesten staan. Met een jeep werden we opgehaald en zijn we richting Udawalawe National Park gegaan. De zonsopgang was echt ontzettend mooi. Verder kon je goed zien dat het er bijna nooit regende, want een groot deel van de planten was erg droog. Het had zo mooi groen kunnen zijn.. In het park hebben we een aantal olifanten, van echt heel dichtbij gezien. Prachtig blijven ze. Daarnaast hebben we waterbuffalo’s gezien, twee krokodillen, herten, pauwen en veel soorten kleurrijke vogels.

Zondagavond laat (23.30u) werd Justin opgehaald om richting het vliegveld te gaan. Ik was zo kapot, dat ik van 21-23u even ben gaan slapen. Uiteraard heb ik om 23u mijn wekker gezet, om hem nog even gedag te zeggen.

Op dinsdagochtend ben ik richting het Department of Immigration en Emigration, om mijn visum te verlengen. In eerste instantie krijg je een toeristenvisum voor 30 dagen. Maar ik ben zo slim geweest om 33 dagen in Sri Lanka te verblijven en moest mijn visum dus verlengen. Ik begreep van andere vrijwilligers, dat het ontzettend lang duurt. Zij waren maar liefst 5 uur daar geweest. Ik besloot dus om om 08u in de tuktuk te stappen, zodat ik ruim op tijd was. Na een aantal rijen, formulieren invullen, paspoort inleveren, betalen, weer wachten, stond ik na 2 uur uiteindelijk weer buiten. Erg netjes dus. In het huis waren ze erg verbaasd, dat ik zo op tijd weer terug was. Ik raad in ieder geval aan, maximaal 30 dagen in Sri Lanka te verblijven. Dat bespaart je een ochtend bij Department of Immigration en Emigration. (Van snelheid en logica hebben ze daar namelijk niet gehoord, haha) In de middag ben ik nog naar een marktje gelopen met twee andere meiden, waar ik een aantal erg leuke kleding stukken heb weten te scoren, en dat allemaal voor maar €10,-

Woensdag kon ik weer richting project. Ik had wel zin om die kleintjes weer te zien. De kinderen waren erg actief vandaag (ze hadden een lang weekend gehad). Ik had een opblaasbal en voetbal meegenomen, zodat we buiten konden spelen. De kinderen waren erg enthousiast. We hebben twee teams gemaakt en ik wilde een soort van volleybal met ze doen. Na mijn uitleg van het spel, ging het 3x goed en daarna werd het zo hard en ver mogelijk naar elkaar overslaan. Sommige kinderen kunnen er alleen niet zo goed tegen als ze de bal niet krijgen en beginnen dan te slaan. Op wat opstootjes na, hebben de kinderen een erg leuke dag gehad .
Woensdagavond was de laatste avond dat de groep compleet was, dus zijn we met zijn alle wezen uiteten. Dit was bij een tentje op een sportcomplex. Vanuit het tentje hadden we zicht op het zwembad, waar mensen aan het trainen waren en op het voetbalveld. Ik heb heerlijke mojito’s gedronken en loempia’s en spaghetti besteld. Die spaghetti was alleen zo spicy, dat heel mijn mond in de fik stond. Donderdagochtend had ik hier nog steeds heel erg last van, dus heb heel de ochtend nog op bed gelegen.

Donderdagmiddag hebben we afscheid genomen van iedereen (vrijwilligers en vertaalsters en de kok etc.). Anouk en ik zijn samen richting Hikkaduwa Beach gegaan, met de bus. Dit zou 2,5 uur duren. We hadden de bus in ieder geval snel gevonden, dus dat was fijn. We hadden ook zitplekken! In de bus werd erg hard muziek gedraaid, maar zorgde wel voor een gezellig sfeertje. Op naar Hikkaduwa. Het werd steeds drukker en drukker in de bus. Ik wist niet dat een bus zo vol kon.. Daarnaast wisten we totaal niet waar we waren. Ik besloot om iemand in de bus aan te spreken, wat altijd een gok is, omdat niet veel mensen Engels praten. Maar deze lieve mevrouw vertelde me dat het nog 40 minuten was. Zelf stapten zij op een gegeven moment uit en wenste ons veel plezier. Echter bleek het na die eerste 40 minuten, nog eens 40 minuten te duren. Alles bij elkaar heeft het 3,5 uur geduurd. Maar goed, voor €0,75 (!!) kan je ook niet al te veel verwachten.

Zaterdag naar Hikkaduwa Beach. Het was echt heerlijk weer. Een strakblauwe lucht, prachtige zee, heerlijk strand. We wilden bedjes huren, om relax te kunnen liggen, maar hier hoefden we niet eens voor te betalen. (Ze zouden in Sri Lanka veel meer geld kunnen verdienen..). Het was goed uit te houden met de wind die er stond (dat hebben we achteraf ook wel gemerkt, na helemaal verbrand te zijn..). In de middag zijn we naar een opvang voor zeeschildpadden geweest. Zeeschildpadden leggen hun eitjes op het strand waar overdag heel veel mensen liggen. De eitjes worden door mensen naar een veilige plek gebracht, waar ze rustig uit hun eitjes kunnen komen. Ze zwemmen dan vervolgens een paar dagen in een bak met zeewater rond en worden dan door de mensen in de avond weer naar de zee gebracht. Daarnaast waren er ook zeeschildpadden die bijvoorbeeld een pootje o.i.d. misten. Deze komen het strand op, omdat zwemmen lastig is. Ook deze schildpadden worden meegenomen en verzorgd en leren langzaamaan weer te zwemmen. Op het moment dat dit goed gaat, mogen ook zij weer terug de zee in.

Vervolgens zijn we naar het monument van de tsunami gelopen en hebben we even gekeken bij het tsunami museum. Hikkaduwa is helaas flink de dupe geweest van de tsunami… Van grote stukken koraal is niets meer over, maar dat begint langzaamaan terug te komen.

’S avonds hebben we bij een gezellig tentje wat gegeten en zijn we vroeg gaan slapen. Ik had een flinke verkoudheid opgelopen en voelde daarnaast ook mijn gezicht erg goed vanwege het verbranden.

In de ochtend hebben we gesnorkeld en heel veel mooie visjes gezien. Bij het hotel hebben we gevraagd wat de snelste manier was om terug te komen in Colombo en dit bleek met de trein te zijn. We hebben een kaartje gekocht voor de tweede klasse, wat dit keer €1,- kosten. We hoopten lekker te kunnen zitten, maar toen de trein aan kwam, zat deze echt al helemaal vol. Gelukkig stapten er onderweg wat mensen uit en hebben we een deel van de tijd nog kunnen zitten. Dit ritje duurde gelukkig maar een kleine 2 uur, dus was inderdaad goed te doen.

Morgen word ik opgehaald door de partnerorganisatie uit Kegalle. Ik ben erg benieuwd in wat voor huis ik terecht kom en hoe de andere vrijwilligers zijn en hoeveel het er zijn. Ik heb al contact gehad met een mevrouw van daar, Rosie, en ik denk dat zij wel een hele hoop leuke tips heeft om te doen. Daarnaast heeft ze ook aangeboden mij het een en ander te laten zien, dus ben erg benieuwd.

Voor volgend weekend is het plan om naar Dambulla (tempels en grotten) en Lion’s Rock (grote steen, met prachtig uitzicht) te gaan. Daarnaast heeft Rosie aangeboden we Nuwara Eliya en Worlds End te laten zien, dus dat zou mooi zijn!

Nog 2 volle weken te gaan. Ik ben benieuwd! Liefs Denise